Od 2017 roku tworzymy społeczność Słodkich Łasuchów! Naszych pierwszych gości przywitaliśmy na wrocławskim targu staroci gdzie wyruszyliśmy naszym wózkiem w pewien bardzo deszczowy poranek. Kolejnymi przystankami były wydarzenia plenerowe. Nasz wózek można było spotkać w kilku miejscach na terenie Wrocławia. To właśnie w pięknych okolicznościach przyrody, jeszcze za kierownicą roweru, do którego przeczepiony był nasz własnoręcznie zbudowany wózek. - wszyscy złaknieni słodkich smaków mogli nas poznać.
Ale nie tylko praca i spanie na zimnej posadzce w trakcie remontu, zdefiniowały tę przestrzeń! Zrobiliście to Wy, nasze kochane Słodkie Łasuchy. Jesteśmy wdzięczni za setki rozmów, tysiące wypitych kaw, i nieskończoną ilość spotkań, które przeprowadziliście w naszym małym lokalu. Bez Was, nie byłoby tego unikalnego klimatu. Dziękujemy Wam za to i za każdy moment, który spędziliście z nami, współtworząc naszą niepowtarzalną atmosferę.
Od tego czasu, w sennych zakątkach Wrocławia, stworzyliśmy miejsca, które swym nieodpartym urokiem oraz jakością wypieków zdobywają miano najwspanialszej cukierni rzemieślniczej we Wrocławiu!
Nie stałoby się to, gdyby nie nasz zespół, który codziennie dba o to, aby stworzone przez nas miejsca działały bez zarzutu, kawa była zawsze gorąca a serwowane ciasto -najpyszniejsze. To nasza mała, słodka rodzina, którą spotykacie codziennie. Są jednak osoby, których nie spotkacie, bo to one od rana wypiekają w naszej kuchni najlepsze ciasta, planują, szykują oferty dla was, dbają aby każde ciasto było idealne. Więc jeśli nie poznaliście jeszcze naszych fantastycznych dziewczyn: Karoliny, Natalii i Ewy, to tutaj jest idealna okazja ku temu. To One dbają o wypieki, atmosferę, zamówienia, płynność naszego codziennego działania - a na finale i o Was! Bez nich nie rozwinęliśmy się tak mocno i dynamicznie i na pewno nie bylibyśmy dzisiaj w tym miejscu!
Nasza historia jest niczym sernik wypiekany na wolnym ogniu - położone podwaliny pasji, zanurzone w miłości do perfekcyjnego smaku i upieczone aż do głębokiej satysfakcji. Dwie głowy, dwie pary rąk, ale jedna wizja - tak właśnie zaczynał Słodki Chłopak.
